Ακαδημαϊκή μονάδα
Σχολή Επιστημών Υγείας
Τμήμα Ιατρικής
ΠΜΣ Γενική και Εξειδικευμένη Παιδιατρική: Κλινική Πράξη και Έρευνα
Κατεύθυνση Γενική και Εξειδικευμένη Παιδιατρική: Κλινική Πράξη και Έρευνα
Βιβλιοθήκη κατάθεσης
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης
31/07/2024
Έτος εκπόνησης
2024
Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή
Ευαγγελία Χαρμανδάρη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φλώρα Μπακοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεωργία Κουρλαμπά, Επ. Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Πρωτότυπος Τίτλος
Η επίδραση της διαλειμματικής νηστείας στους μεταβολικούς παράγοντες σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση
Γλώσσες εργασίας
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος
The effect of time-restricted eating on metabolic factors in children, adolescence and adults: A systematic review and meta-analysis
Περίληψη
Ελληνικά:
ΕΙΣΑΓΩΓH: Τις τελευταίες δεκαετίες ένα από τα μείζονα προβλήματα που απασχολούν την ιατρική κοινότητα είναι η αύξηση του ποσοστού παχυσαρκίας τόσο στον ενήλικο όσο και στον παιδιατρικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη χρόνιων νοσημάτων. Οι συνήθεις πρακτικές αντιμετώπισης του αυξημένου βάρους περιλαμβάνουν τον περιορισμό της καθημερινής πρόσληψης θερμίδων κατά 30% σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Ωστόσο, η αφοσίωση σε αυτό το πρόγραμμα αρχίζει να φθίνει μετά από 1-4 μήνες, με αποτέλεσμα την εκ νέου αύξηση του βάρους μετά από περίπου 1 έτος. Συνεπώς το επιστημονικό ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στην εύρεση εναλλακτικών στρατηγικών προσέγγισης του προβλήματος της παχυσαρκίας και των συνεπειών της στην υγεία.
Η μέθοδος του περιορισμού της ημερησίας ενεργειακής πρόσληψης σε ένα χρονικό διάστημα 8-10 ωρών ή και λιγότερο στις περισσότερες μέρες της βδομάδας ή και καθημερινά έχει ευεργετικά αποτελέσματα στον οργανισμό, όπως μείωση του βάρους και του λιπώδους ιστού και βελτίωση των μεταβολικών παραμέτρων. Ο λόγος που η έρευνα έχει επικεντρωθεί στα οφέλη της διαλειμματικής νηστείας βασίζεται στην παθοφυσιολογία. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει αναπτύξει την ικανότητα να προσαρμόζει με περιοδικό τρόπο τα ενδογενή μεταβολικά μονοπάτια, ακολουθώντας τις κυκλικές εναλλαγές ημέρας και νύχτας, μια βιολογική διαδικασία γνωστή ως κιρκάδιος ρυθμός. Για αυτό το λόγο, η εναρμόνιση του κιρκάδιου ρυθμού με τις ώρες λήψης τροφής έχει αποτελέσει θέμα έρευνας δίνοντας βάση στις πιθανές θεραπευτικές επιδράσεις αυτού του τρόπου διατροφής.
ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να αναδείξει την θετική επίδραση της διαλειμματικής νηστείας τόσο στη μείωση του σωματικού βάρους όσο και στη ρύθμιση συγκεκριμένων μεταβολικών παραμέτρων.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στις διαδικτυακές βιβλιοθήκες PubMed και Cochrane με συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά και η τελική επιλογή των μελετών που εντάχθηκαν στην έρευνα βασίστηκε σε συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής και αποκλεισμού.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν τη διαλειμματική νηστεία παρουσίασαν μείωση του σωματικού βάρους [μέση τιμή (MΤ): -1,46kg, (95% (ΔΕ) -2,20, -0,72)], του δείκτη μάζας σώματος [ΜΤ: -0,848kg (95% ΔΕ -1.134, -0.562)], του ολικού λιπώδους ιστού [ΜΤ: -0,651kg (ΔΕ -0,791, -0,511)], της περιμέτρου της μέσης [ΜΤ: -1,389εκ. (ΔΕ -2,566, -0,212)] και της άλιπης μάζας σώματος [ΜΤ: -0,432kg (ΔΕ -0,665, -0,199)]. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκε βελτίωση των παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου, όπως μείωση των συγκεντρώσεων της ινσουλίνης [ΜΤ: -1.427 mIU/L, (ΔΕ-2.562,-0.291)], της χοληστερόλης [ΜΤ: -3.009 mg/dL (ΔΕ -5.716, -0.302) και της LDL [ΜΤ: -3,108mg/dL (ΔΕ -4.925, -1.292)].
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαλειμματική νηστεία αποτελεί μια ωφέλιμη διατροφική παρέμβαση για την απώλεια βάρους και τη βελτίωση των παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου. Ωστόσο, απαιτούνται επιπρόσθετες μελέτες για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων αυτών.
Αγγλικά ή άλλη γλώσσα:
INTRODUCTION: In recent decades, one of the major problems that the medical community faces worldwide is the increase in the obesity rates in both the adult and pediatric population, resulting in the development of chronic diseases. Standard practices for managing increased weight include limiting daily calorie intake by 30% in combination with lifestyle changes. However, dedication to this program begins to wane after 1-4 months, resulting in weight gain after about one year. Therefore, the scientific interest has focused on finding alternative strategies to address the problem of obesity and its consequences on health.
The method of limiting daily energy intake to a period of 8-10 hours or less on most days of the week or on daily basis has beneficial effects on the body, such as reducing weight and adipose tissue and improving metabolic parameters.
The reason why research has focused on the benefits of time-restricted eating is based on pathophysiology. The human body has developed the ability to periodically adjust endogenous metabolic pathways, following cyclic alternations of day and night, a biological process known as circadian rhythm. For this reason, the harmonization of circadian rhythm with the times of food intake has been a research topic in recent years based on the potential therapeutic effects of this way of eating.
AIM: The present study aims to highlight the positive effect of time-restricted eating both on weight reduction and the regulation of specific metabolic parameters.
METHODOLOGY: The PubMed and Cochrane online libraries were searched with specific keywords, and the final selection of the studies included in the survey was based on specific selection and exclusion criteria.
RESULTS: Participants who followed time-restricted eating showed reductions in body weight [(mean-MD: -1.46 kg, (95% Confidence Interval (CI -2.20 to -0.72)], body mass index [MD: -0.848 kg (95% CI -1.134 to -0.562)], waist circumference [(MD) -1,389 cm (95% CI: -2,566 to -0,212], total body fat mass [MD: -0.651kg (95% CI -0.791 to -0.511)] and lean mass [(MD) -0,432 kg (95% CI: -0,665 to -0,199)]. In addition, improvement in cardiometabolic risk-factors was observed, such as a decrease in the insulin concentrations [MD: -1,427 mIU/L, (95% CI-2,562 to -0.291)], total cholesterol [(MD) -3.009 mg/dL (95% CI: -5.716 to -0.302;) and LDL concentrations [(MD): -3,108 mg/dL (95% CI -4,925 to -1,292)].
CONCLUSIONS: Time-restricted eating is an effective and beneficial dietary intervention for weight loss and improvement of cardiometabolic risk-factors. However, additional studies are needed to confirm these results.
Κύρια θεματική κατηγορία
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά
Ελληνικά:
Διαλειμματική νηστεία, Κιρκάδιος ρυθμός, Παχυσαρκία, Μεταβολικό σύνδρομο, Καρδιομεταβολικοί παράγοντες
Αγγλικά ή άλλη γλώσσα:
Time-restricted eating, Circadian rhythm, Obesity, Metabolic syndrome, Cardiometabolic parameters
Αριθμός σελίδων
128
Ευρετήριο
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου
–
Εικονογραφημένη
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών
55
Ψηφιακά Αρχεία
Πρόσβαση από 19/08/2027
Μόνιμη διεύθυνση
https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3413117